Resencies

Recensie

 de helaasheid der dingen- Dimitri Verhulst

Iedereen kent ondertussen wel het boek met de blote fietsende mannen op de kaft ? Jazeker, de helaasheid der dingen. Het is geschreven door Dimitri Verhulst. Dit boek werd later ook verfilmd,

wat zeker eens de moeite waard is om te kijken. Het boek werd uitgegeven in 2006, en was toen een razend populair boek. De auteur, Dimitri Verhulst, heeft ook nog enkele andere befaamde werken op zijn naam staan. Het ene succes na het andere. Zo hebben we bijvoorbeeld ‘Kamer hiernaast’, ‘Problemski hotel’ en zeker niet te vergeten: ‘Godverdomse dagen op een godverdomse bol’. Het boek in kwestie is een komische roman. Dit valt wel eens te betwisten omdat er gevoelige thema’s in het boek naar voor komen. Ikzelf kan er alvast om lachen!

Dimitri Verhulst

Het boek

Het is zo dat in dit boek de schrijver over zijn eigen leven verteld. Je kan het een autobiografie nemen, maar dit moet je wel met een korreltje zout nemen. Het is op zijn jeugd gebaseerd, maar er komen heel veel fictieve elementen in voor. Het is een beetje overdreven, de humor komt naar boven, en de maatschappelijke hedendaagse problemen komen duidelijk naar voor. Het verhaal speelt zich af op de fictieve plaats Reetveerdegem. Deze plaats wordt beshcouwd als zijn geboortegrond. We maken kennis met zijn familie. Hij woont samen met zijn vader, nonkels en grootmoeder in een nogal oud, vuil, onhygienisch huis. Om het zacht uit te drukken, hij leeft tussen de wandelde biervaten. Drinken, kotsen en slapen is hun dagelijkse routine. Ze leven volgens het adagium ‘God schiep de dag en wij slepen ons erdorheen’. Tijdens het lezen van het boek komt dit motto duidelijk naar voor, en in extreme mate. Zo weet een van de nonkels zich het Guinness Book of Records in te drinken bij het zuipen. Zo probeert ook een jongere oom een Tour de France te drinken, maar drinkt zich comateus. Zo blijven ze een tijdje doordrinken. Ze komen niet aan geld, zien geen mooie toekomst voor hun, en drinken zich nog dieper de armoede in. Op een bepaald moment is het zelf zo erg dat de deurwaarder ook hun tv zal moeten meenemen. Dit is echt wel een maatschappelijk probleem. We kunnen dit vergelijken met de realiteit waar mensen geen uitweg vinden en een drankprobleem krijgen. Toch is het zo dat Pierre, de vader van Dimitri, op een dag naar een ontwenningskliniek gaat. Hij wil zijn leven beteren, een goede vader zijn voor zijn zoon, en ongetwijfeld iets doen aan zijn gezondheid. Dit deel van het boek heeft dan weer een positievere ondertoon. Hij wil z’n leven beteren en is zeker op de goede weg. Je kan je wel inbeelden dat de moeder van Pierre ook fier is op haar zoon. Wanneer hij uit de ontwenningskliniek komt, duurt het  niet lang of Pierre begint terug te drinken. De positieve spirit is weer helemaal uit het verhaal. Hoe kan je in hemelsnaam van de alcohol blijven als iedereen rondom jou aan de drank zit. Zal Dimitri hier als jongere nog wel gezond uitgeraken ?

 De drankproblematiek en de armoede is hier echt wel duidelijk de rode draad in het verhaal. Men verwacht dat er beterschap komt, dat er iets goed zal gebeuren, waardoor je zeker zal blijven verder lezen. Het verhaal is eigenlijk best wel oppervlakkig. Het handelt over drank en seks. Er zit geen echt diepe betekenis achter. Er zit ook geen echt moeilijk verhaal in het boek omdat het een biografie is. Toch is dit boek op een of andere manier heel aangrijpend. De auteur schrijft heel beeldend, we leven ons in in het hoofdpersonage en krijgen er medelijden mee. Zijn jeugd biedt hem niet veel toekomstperspectieven omdat hij niet vaak op school is. Ons medelijden komt naar boven, en het raakt ons. Dit is combinatie met de dosis humor die erin werd gestoken, maakt dit een fantastisch boek! Hij maakt van alle elende toch een heel komisch verhaal. Het doet verschillende dingen met je. Het laat je nadenken, roept je medelijden op en brengt je aan het lachen. Het is natuurlijk wel zo dat het boek ook wat controversen met zich meebrengt. Mensen die dit dit boek niet kunnen appreciëren door de vuile praat, het vuile dialect en de vuile manieren zullen er ook zijn. Het brengt wat discussies met zich mee.

Dimitri Verhulst is een schrijver waar we zeker nog van zullen horen! Hij weet de lezer te doen nadenken, te raken, en de nodige dosis humor erin te steken. Het kaart de hedendaagse problemen aan, waardoor het zeker eens de moeite waard is om dit stukje literatuur te lezen. Hecht niet te veel belang aan de vuile praatjes in dit boek. Dit doet hij om het kader te scheppen en het verhaal compleet te maken. Richt je liever tot het thema van het verhaal, lach eens goed met zijn rauwe grappen, en laat je zeker meeslepen in de fictieve wereld van Dimitri Verhulst!

'Blote mannen op een fiets'